ఒక నక్క వుండేది. చాలా టక్కరిది. దాని తెలివికి అదే చాలా మురిసిపోతుంది. ఓ సారి అడవి దగ్గర బుజ్జి బాతుని కాజేసి పరిగెత్తింది. అడవి దగ్గర పల్లె వుంది. అక్కడ చిన్న గుడిసె కనిపిస్తే బాతుని అక్కడ దాచేద్దామనుకుంది. తీరా లోపలికి వెళ్ళాకా అక్కడ ఒక రైతు వున్నాడు. ‘‘నమస్కారం అండీ - చీకట్లో నాకు కళ్ళు కనబడవు - అందువల్ల ఎక్కడికి పోలేను. దయచేసి రాత్రికి ఇక్కడ పడుకుంటాను’’ అంది నక్క. ‘‘సరే ఆ బల్ల కింద పడుకో నక్క బావా’’ అన్నాడు అతను. ‘‘మరి నా బుజ్జి బాతుని ఎక్కడుంచాలీ?’’ అని అమాయకురాలిలాగ అడిగింది నక్క. రైతు తన పొయ్యి దగ్గర పెట్టమన్నాడు. సరేనని అలాగే చేసి, రైతు నిద్రపోగానే ఆ బాతుని తినేసి. అంతా శుభ్రం చేసి ఏమీ తెలియనట్టు పడుకుంది. పొద్దున్నే లేచి రైతుకి వెళ్ళివస్తానని చెప్పి ‘‘నా బుజ్జి బాతుని ఇవ్వండి. నే పోతా’’ అంది. రైతుకి బాతు ఎక్కడ కనిపిస్తుంది! కనబడలేదని అతను చెప్పగానే - ‘‘మీరే అక్కడ పెట్టమంటే పెట్టాను. - నా బాతు నాకివ్వండి. నా కుటుంబానికి అదే ఆధారం’’ అని బాగా ఏడుపు నటించింది. రైతు జాలిపడి ‘సరే ఈ కోడిని తీసుకుపో’ అని ఒక కోడినిచ్చాడు. సంతోషంగా బుజ్జి కోడిని తీసుకుని వెళ్ళింది నక్క. ‘‘మధ్యాహ్నం ఎండ దంచేస్తోంది. నాకు నీరసంగా వుంది. ఓ గంట పడుకోవచ్చా’’ అని ఒక చిన్న ఇంటి యజమానిని అడిగింది. ఆయన సరే అనగానే ఆయన చెప్పిన చోట కోడిని పెట్టి నిద్ర నటించింది. ఇంటాయన నిద్రపోగానే కోడిని చప్పుడు లేకుండా తినేసి అంతా శుభ్రం చేసింది నక్క. అప్పుడే నిద్ర లేచినట్టు లేచి నే వెళ్ళాలి నా కోడిని నాకివ్వండి అన్నది. ఆయన కోడి కనబడలేదని చెప్పగానే ఒకటే ఏడుపు - ‘‘కోడి లేనిదే నన్ను నా కుటుంబం ఇంటికి రానీయదు మె•ర్రో’’ అని గోల చేసింది. ఇంటాయనకి జాలి వేసి సరే, అని కోడి బదులుగా ఓ బుజ్జి మేక పిల్లనిచ్చి పంపాడు. నక్క మేక పిల్లని తీసుకొని బయలుదేరింది. మళ్ళీ రాత్రయింది. ఇలాగే నక్క ఒక గుడిసె దగ్గర ఒక అమ్మాయిని బతిమాలింది. రాత్రి వుండిపోతానని. ఆ అమ్మాయి సరేనంది. రాత్రి ఆ బుజ్జి మేకని తినేసి ఏమి తెలీనట్టు పొద్దున్నే నిద్రలేసింది. ‘సెలవిస్తే వెళ్ళొస్తా - నా బుజ్జి మేక ఇవ్వండి’ అని నక్క అమాయ••ంగా అడిగింది. ఆ అమ్మాయి, వాళ్ళు కుటుంబం ఇల్లంతా వెదికి మేకపిల్ల కనబడలేదని చెప్పగానే నక్క గొల్లు గొల్లున ఏడిచింది. వాళ్ళు మేక బదులు ఒక చిన్న బుట్టెడు కోడిగుడ్లు ఇచ్చి పంపారు నక్కకి. మళ్ళీ సాయంత్రం అవుతోంటే ఇంకొక గుడిసె ముందు కాస్త చోటివ్వండి. పడుకుంటానని బతిమాలింది నక్క. రాత్రి వేళ చప్పుడు చేయకుండా గుడ్లన్నీ తినేసింది. ఐతే ఆ ఇంటి యజమానికి ఎందుకో మెలకువ వచ్చి చూస్తే నక్క గుడ్లు ఆరగించడం చూసాడు. పోనీ ఆకలేసి తింటోంది లెమ్మనుకున్నాడు. కానీ పొద్దున్నే నక్క బావ నాటకం మె•దలెట్టింది. నా గుడ్లు నాకు కావాలి, లేకపోతే నా భార్య నాకు తిండి పెట్టదు మె•ర్రో అని బాగా ఏడ్చింది. ఆయనకు నక్క నాటకం అంతా అర్ధం అయింది. ‘‘సరే ఓ చిన్న పిల్లిని ఇస్తా పట్టుకుపో’’ అని చెప్పి ఇంటి లోపలికి వెళ్ళి తన పెంపుడు కుక్క చెవిలో రహస్యం చెప్పి. దాన్ని సంచిలో పెట్టి. సంచి మూతి బిగించాడు - ‘‘ఇంద తీసుకెళ్ళు’’ అని అందించాడు. నక్క మళ్ళీ మరో ఇంటి దగ్గర ఇలాగే నాటకం ఆడింది. ఎండదెబ్బకి నిద్రపోవాలని కోరింది. ఇంట్లో వాళ్ళు సరేనన్నారు. అంతా నిద్రపోతోంటే నక్క లేచి సంచి మూతి విప్పి సంతోషంగా తన చెయ్యి లోపల పెట్టింది. అంతే కుక్క ఒక్క అరుపు అరిచి నక్క వెంటపడింది. ఇల్లంతా నిద్రలేచింది. నక్క ఒక్కటే పరుగు - ఐతే కుక్కకి దొరక్కుండా పోయింది. కుక్కకి విసుగొచ్చి తన యజమాని ఇంటికి వెడుతూ అందరికీ సలహా చెప్పింది ‘‘నక్కలు టక్కరివి - వాటిని నమ్మకండి’’ అని. ఆ రోజు నక్కకి బాగా బుద్దొచ్చింది. నక్క వినయాలు అందరి దగ్గరా చెల్లవని తెలుసుకుంది.